Gure eskoletan barrualdeko espazio itxietan egotera ohituta gaude eta kanpoko jolastokian metatutako energia guztia kanporantz ateratzeko espazioa izatera.
Ia beti kanpoko espazio horiek asfaltokoak dira, zabuekin edota kantxekin.
Pedagogiako aditu askok esan duten bezala, jolastoki hauek ez dira batere aproposak umeak garatzeko.
Orduan, zein da irtenbidea? Irtenbiderik egokiena patio aldatzea da.
Baina nolakoa izan beharko luke eskolako patioak? Eta zertarako aldatzea?
Hauek dira onura nagusiak:
Kognitiboak: natura eskolara hurbiltzeak haurren garapen kognitiboa hobetzen du, behatzeko, aztertzeko eta arrazoitzeko gaitasuna handitzen baitu. Gainera, haur batek ondo prestatutako kanpoko espazio batean, askotariko testurekin, lor ditzakeen manipulazio-esperientziek haren garapen intelektuala eta zentzumenak estimulatzen dituzte.
Emozionalak: aire zabaleko espazio batean elementu naturalak egotea eta horiek manipulatzeko egiturak ezartzea (jolas-etxetxoak, kanpoko sukaldetxoak, baratzeak, etab.). Haurrek komunikatzen, negoziatzen, partekatzen, lankidetzan aritzen, koordinatzen eta abar ikasten dute.Gainera, aire zabalean estres gutxiago pilatzen da.
Fisikoak: denok dakigu jarduera fisikoa oso onuragarria dela haurrentzat (eta helduentzat, noski). Gorputzarentzat ona da, lasaitzen laguntzen die, osasuntsuago egoten laguntzen die, eta ikaskuntza intelektuala ere errazten du (hobeto ikasten da jarduera fisiko pixka bat egin ondoren). Hala ere, eskola askotan, jarduera fisiko posible ia guztia kirol lehiakorretan jokatzera mugatzen da, eta haur guztiei ez zaizkie gustatzen. Jarduera fisikoa egin ahal izateko beste espazio eta egitura mota batzuk bultzatzea ideia zoragarria da haur guztiek gorputza mugitzearen ondorio positiboez baliatzeko aukera izan dezaten.
Aurrekoa ikusita galdera da: zer elementu jarri behar ditugu horrelako patioan?
1. Harea eta lurra sartzea. Hondarra eta ura dauden lekuetan ez dago eraikirik. Haurrek ez dute beste ezer behar. Hondartzan gertatzen den bezala.
2. Ura. Aurreko puntuarekin lotuta, ura beti da beharrezkoa baino gehiago. Nola landuko da ondo hondarra, bestela? Iturriak edota kanpinerako ur-tankeak dira irtenbideak.
3. Kanpoko sukaldetxoa. Kanpoko sukaldea haurrek aurreko elementuak jolasten, esperimentatzen, ontzi-aldaketak, pasteltxoak eta abar egiteko erabiltzen duten espazioa da.
4. Desnibelak. Desnibelak dibertigarriak izateaz gain, motrizitate lodia eta oreka estimulatzen eta lantzen laguntzen dute. Oso baliabide ekonomikoa izan daitezke. Menditxo eta duna xume batzuek dibertitzeko orduak eman ditzakete. Harkaitzekin desnibelak ere sor daitezke. Are gehiago, eskalada-hormak jarri behar dira, hori baita aukerarik azkarrena eta merkeena (segurtasun-materiala egon behar da beti azpian edo zoru moteltzaileak).
5. Landaredia eta baratzea. Eskola guztiek izan beharko luketen zerbait, bizitzaren zikloak, landareen eta naturaren zaintza ulertzen laguntzeko.
6. Etxetxoak eta etxolak. Aterpeek jolas irudimentsu eta sinbolikora gonbidatzen dute, baita haur batzuen arteko jolasetara ere.
7. Enbor-zirkuituak. Enbor-zirkuituak aproposak dira motrizitatea, koordinazioa eta oreka estimulatzeko, esertzeko balio dute, egurra eta enborrak sentitzeko, espazioak mugatu ditzakete, eremuak markatu, etab.
Behin ikusita, gure hirian gertatzen dena komentatzen dizuet.
"Gasteizek patio berdeagoak nahi ditu buru-ongizatea eta eskola-errendimendua hobetzeko
Ikerketa baten arabera, ikastetxeen azaleraren % 81 asfaltoa da, eta horiek eraldatzea «aukera bat» litzateke." Artikulua
No hay comentarios :
Publicar un comentario